دلنوشته ای در باب"وادی سوم"

درحلقهای از افکارم سرگردانم وحیران سرگردان ازاین که چرا غافل از احوال دل خویشتنم وحیراناز آن که چرا قفسی ساخته ام از بدنم وچراهایی که به چرای دشتهای ناپیدا پیوستند ومندر سومین وادیم به خویشتن خویش رسیدم ودریافتم که هیچ موجودی به قدر آدمی منزلت وموجودیتندارد؛